1820 około, list wysłany 20 listopada z Trybunału Cywilnego I Instancji Woiewodztwa Mazowieckiego w Warszawie do Sądu Pokoju w Kutnie, przesyłka oznaczona stempelkiem zwalniającym korespondencję urzędową od opłaty pocztowej "Interes Rządowy" (Czernik typ IIIA), ponieważ jednak korespondencja władz sądowych prowadzona w sprawach zainteresowanych stron nie była przez Pocztę uznawana za rządową i wymagała opłaty pocztowej gotówką, urzędnik pocztowy oznaczył opłatę "30" gr do pobrania od odbiorcy; czerwony dwuwierszowy (28x4,5 mm) stempel nadawczy typu IB; na odwrocie adnotacja pocztowa i pieczęć nadawcy z godłem "KROLESTWO POLSKIE KOMISYA RZAD: SPRAWIEDLIWOSCI"; niecodzienny, rzadki walor w bardzo dobrym stanie zachowania; z kolekcji B.Grodzińskiego.

M.Czernik w "Poczta Królestwa Polskiego w latach 1815-1851" podaje: "Każda usługa pocztowa musiała być opłacona przez usługodawcę, tzn. nadawcę, adresata, skarb państwa lub przez jednych i drugich. [-] Nawet zwolnienie z opłat pocztowych, zwane także przesyłaniem na koszt państwa, było traktowane jako dochód poczty opłacony w imieniu skarbu państwa przez kasę pocztową. [-] Tymczasem praktyka wyglądała inaczej, np. w sądach za korespondencję związaną z jakąś sprawą płacił przegrywający. Do chwili wydania wyroku korespondencja szła jakby na kredyt, a wynikłe stąd tzw. porto prenotowane egzekwowane było dopiero po zakończeniu sprawy. Osoby skazane były niejednokrotnie niewypłacalne, a sprawa likwidacji należności odwlekała się nieraz do śmierci dłużnika.".