Jak Haren Ims stało się Maczkowem?

W maju 1945 roku, po zakończeniu działań wojennych, polska 1. Dywizja Pancerna gen. Stanisława Maczka i 1.Samodzielna Brygada Spadochronowa generała Stanisława Sosabowskiego objęły kontrolę nad północno-zachodnią częścią Dolnej Saksonii, w ramach brytyjskiej strefy okupacyjnej w powiatach Aschendorf, Meppen i Lingen. Na przełomie lat 1944-1945 w regionie Emslandu przebywało około 60 tys. Polaków. Byli nimi robotnicy przymusowi, jeńcy wojenni i więźniowie obozów koncentracyjnych.

Zapadła decyzja utworzenia polskiej strefy okupacyjnej, którą zaakceptował brytyjski zarząd wojenny z marszałkiem Montgomerym. Dla polskich dipisów [displaced persons] w szybkim tempie zorganizowano 15 obozów i 5 innych dla byłych jeńców wojennych. Zdecydowano się też wysiedlić mieszkańców miasteczka Haren. 1000 niemieckich rodzin musiało opuścić z dnia na dzień swoje domy, pozostawiając cały dobytek 5 tys. Polaków. Wśród nich znalazło się 1,7 tys. żołnierek Armii Krajowej, które po Powstaniu Warszawskim trafiły do obozu jenieckiego w Oberlangen.

Przez 3 lata Haren było siedzibą polskiej administracji w ramach nieformalnej polskiej strefy okupacyjnej. Otwarto w nim kilka szkół podstawowych, gimnazjum, liceum i szkołę zawodową. Uruchomiono też Uniwersytet Ludowy, powstała polska parafia, ukazywała się polska prasa. Działały kluby sportowe, kino, dwa teatry i straż pożarna. Ulice otrzymały polskie nazwy: Armii Krajowej, Legionów, Jagiellońska, Lwowska, Wileńska.