Sybille Schmitz (1909-1955) - niemiecka aktorka teatralna i filmowa. Pierwszą, niewielką rolę zagrała w jednym z teatrów berlińskich w 1927. Debiut filmowy nastąpił rok później w partyjnym filmie propagandowym Freie fahrt, gdzie zagrała młodą działaczkę. Debiut w roli pierwszoplanowej miał miejsce w 1932 w filmie Karla Hartlsa F.P.1 antwortet nicht. W okresie rządów nazistowskich nastąpił okres największej popularności aktorki. Po zakończeniu II wojny światowej publiczność odwróciła się od niej z uwagi na ścisłą współpracę z filmografią III Rzeszy. Grała już tylko w rolach drugoplanowych. Stopniowo pogrążała się w alkoholiźmie, narkomanii i depresji. Miała kilka prób samobójczych. Przebywała także na przymusowym leczeniu psychiatrycznym. Uczestniczyła w licznych romansach. Wszystko to wpłynęło na ostracyzm środowiskowy i było przyczyną rozwodu z mężem - Haraldem G. Petersonem (1945). 13 kwietnia 1955 popełniła samobójstwo przedawkowując leki nasenne, o dostarczenie których oskarżano współlokatorkę, lekarkę Ursulę Moritz.